[ Pobierz całość w formacie PDF ]
upadku, wy, którzy macie Ducha, poprawiajcie takiego w duchu łagod-
ności (Gal. 6,1).
Jeśli bracia twoi błądzą, masz im przebaczyć. Jeżeli przyjdą do
ciebie i wyznają swój błąd, nie mów: Nie wydaje mi się, aby byli zbyt
pokorni, nie wierzę, aby ich wyznanie było naprawdę szczere . Czy
masz prawo sądzić ich, czy potrafisz czytać w ich sercach? Słowo Boże
mówi: Jeśli się upamięta, odpuść mu. A jeśliby siedemkroć na dzień
zgrzeszył przeciwko tobie, i siedemkroć zwrócił się do ciebie, mówiąc:
%7łałuję tego, odpuść mu (Auk. 17,3.4). I nie tylko siedem razy, ale
siedemdziesiąt razy siedem tak często, jak Bóg przebacza tobie.
Każdy z nas zawdzięcza wszystko łasce Bożej. Ona umożliwia
przyjęcie nas jako dzieci Bożych. Aaska Zbawiciela spowodowała na-
sze zbawienie, odrodzenie i podniesienie do rangi spadkobierców Boga
i spadkobierców Chrystusa. Objawiajcie tę łaskę innym, aby i oni mieli
swój udział w niebieskim dziedzictwie.
Nie odbierajcie błądzącemu odwagi. Niech nie będzie w was fa-
ryzeuszowskiej surowości i nie przysparzajcie bratu bólu. Strzeżcie
się, by nie zrodziło się w was uczucie goryczy. Niech w waszym głosie
nie ma nawet śladu pogardy czy lekceważenia. Zgubą dla duszy może
być jedno słowo, obojętne podejście, brak zaufania, podejrzliwość.
nadzieja.pl 157
Ellen G. White
PRZYPOWIEZCI CHRYSTUSA
By wzruszyć serce błądzącego potrzebny jest człowiek współczujący.
Dajcie błądzącemu odczuć mocny uścisk dłoni, niech usłyszy szeptem
wypowiedziane słowa: pomódlmy się . Bóg ześle wam obu wspania-
łe doświadczenie. Modlitwa złączy was z sobą i z Bogiem. Modlitwa
sprowadza Jezusa do nas i daje słabej, troskami i kłopotami zmęczo-
nej duszy moc zwyciężania świata, ciała i diabła. Modlitwa niweczy
napaści szatana.
Jeśli odwracamy się od ludzkich niedoskonałości, by ujrzeć Jezu-
sa, następuje w nas, dokonane przez Boga, przekształcenie charakte-
ru. Duch Chrystusa działający na serce ludzkie odmienia je na swoje
podobieństwo. Jezus niech będzie waszym dążeniem. Skierujcie oczy
wiary na Baranka Bożego, który gładzi grzech świata (Jan 1,29).
Czynni w tym dziele pomyślcie: Ten, kto nawróci grzesznika z błęd-
nej drogi jego, wybawi duszę jego od śmierci i zakryje mnóstwo grze-
chów (Jak. 5,20).
A jeśli nie odpuścicie ludziom, i Ojciec wasz nie odpuści wam
przewinień waszych (Mat. 6,15). Nic nie usprawiedliwia bezwzględ-
nego ducha. Człowiek nie posiadający współczucia dla innych wyka-
zuje brak przebaczającej łaski Bożej. Jeżeli błądzące serce uzyskuje
przebaczenie Boże, wtedy wielkie serce miłości wiecznej pociąga je
ku sobie. Fala boskiego zmiłowania spływa do duszy grzesznika, a od
niego do serc innych ludzi. Miłość i współczucie widoczne w cudow-
nym życiu Jezusa będą okazywane przez tych, którzy przyjmują Jego
łaskę. Jeśli zaś kto nie ma Ducha Chrystusowego, ten nie jest jego
(Rzym. 8,9). Jest odłączony od Boga i kiedyś na wieki z Nim zostanie
rozłączony.
Prawdą jest, że może kiedyś otrzymał przebaczenie, ale jego nie-
przejednany duch wskazuje, że teraz odrzucił przebaczającą miłość
Bożą. Odłączył się od Boga i jest w takim stanie, w jakim był, nim
przebaczenie uzyskał. Zaparł się swej skruchy, jego grzechy ciążą na
nim, jak gdyby nigdy nie wykazywał żalu za swe grzechy.
Zawarta w tej przypowieści nauka ukazuje wielką różnicę między
miłosierdziem Bożym a zawziętością ludzką. Boże przebaczające mi-
łosierdzie powinno być miarą naszego. Czy i ty nie powinieneś był
zlitować się nad współsługą swoim, jak i ja zlitowałem się nad tobą?
158 nadzieja.pl
Christ Object Lessons
wersja dla Adobe Acrobat Reader, © 2002
Winy są nam przebaczane nie z uwagi na to, że przebaczamy, lecz
jak przebaczamy. Podstawą każdego przebaczenia jest miłość Boża.
Nasze postępowanie w stosunku do innych wskazuje na to, czy przy-
swoiliśmy sobie tę miłość. Dlatego Jezus mówi: Albowiem jakim są-
dem sÄ…dzicie, takim was osÄ…dzÄ…, i jakÄ… miarÄ… mierzycie, takÄ… i wam
odmierzÄ… (Mat. 7,2).
nadzieja.pl 159
Ellen G. White
PRZYPOWIEZCI CHRYSTUSA
Rozdział XVIII _______________________________
Zysk, który jest stratą
(Auk. 12,13-21)
auki Chrystusa zawsze przyciągały słuchaczy. Mówił uczniom
No wydarzeniach, w jakich wkrótce wezmą udział będą rozgła-
szać powierzone sobie prawdy i przy tej okazji wejdą w konflikt z wład-
cami tego świata. Dla imienia Jego będą stawali w synagogach, przed
zwierzchnikami i możnowładcami. Obiecał im, że otrzymają mądrość,
jakiej nikt nie sprosta, zaś ich słowa, poruszające serce tłumu,
a wprowadzające w zakłopotanie chytrych wrogów, świadczyć będą
o mocy istniejącego w nich Ducha, którego obiecał zesłać swym na-
śladowcom.
Lecz było wielu, którzy pragnęli łaski Bożej tylko dla własnych
egoistycznych celów. Uznawali cudowną moc Chrystusa, z jaką tak
jasno wykładał prawdę. Słyszeli, jak obiecał swym naśladowcom mą-
drość, aby umieli rozmawiać ze zwierzchnikami i władcami. Liczyli,
że może i im da mocy, aby z niej mogli wyciągnąć ziemskie korzyści?
I rzekł ktoś z tłumu do niego: Nauczycielu, powiedz bratu
memu, aby się ze mną podzielił dziedzictwem (Auk. 12,13). Bóg dał
Mojżeszowi prawo o dziedziczeniu majątku. Starszy syn otrzymywał
podwójny dział. Lecz uzna za pierworodnego syna tej nie lubianej,
dając mu podwójnie ze wszystkiego, co posiada, gdyż on jest pierwo-
ciną siły jego, jemu przysługuje prawo pierworodztwa (V Mojż. 21,17),
młodsi zaś bracia otrzymywali równe części pozostałej reszty. Mąż ów
myślał, że został oszukany przez brata przy podziale spadku. Jego oso-
biste wysiłki uzyskania dziedzictwa spełzły na niczym, ale gdyby Chry-
(252)
160 nadzieja.pl
Christ Object Lessons
wersja dla Adobe Acrobat Reader, © 2002
stus interweniował, na pewno spełniłyby się jego zamysły. Słyszał sło-
wa Chrystusa wypowiadane przeciwko faryzeuszom i nauczonym w
Piśmie. Jeśli Chrystus przemówiłby podobnie do jego brata, to on nie
odważyłby się zatrzymać nie należącej, jego zdaniem, do niego części.
Było to samolubne podejście. Uznał, że Pan jest zdolny wywrzeć
wpływ na jego interesy, ale zamknął serce i umysł dla prawd ducho-
[ Pobierz całość w formacie PDF ]