[ Pobierz całość w formacie PDF ]
sprawiedliwości. Jednak życie doczesne na światach ewolucyjnych jest niepewne i wielu ludzi
umiera zanim wybierze rajską egzystencję. Wtedy takie, zamieszkałe przez Dostrajacza dzieci i
młodzież, podążają śladami rodzica najbardziej zaawansowanego w statusie duchowym, a
zatem idą do świata finalistów systemu (ochronki próbnej) na trzeci dzień, lub podczas
zmartwychwstań specjalnych czy regularnych apeli milenijnych i systemu sprawiedliwości.
Dzieci, które umarły zbyt młodo, żeby mieć Dostrajacza Myśli, uosabiane są ponownie na
światach finalistów systemów lokalnych, równocześnie z przybyciem któregokolwiek z
rodziców do światów-mieszkań. Dziecko zdobywa tożsamość fizyczną w czasie ziemskich
narodzin, jednak w tym, co dotyczy wiecznego życia, uznaje się, że wszystkie pozbawione
Dostrajacza dzieci sÄ… za nadal zwiÄ…zane ze swoimi rodzicami.
W odpowiednim czasie przybywają Dostrajacze Myśli, żeby zamieszkać tych malców,
podczas gdy służba seraficzna, dla obu próbno-zależnych klas przetrwania, jest generalnie taka
sama jak u rodzica bardziej zaawansowanego, albo jak u jednego z rodziców, gdy tylko jedno
przeżyje śmierć. Te dzieci, które docierają do trzeciego kręgu, mają przyznawanych opiekunów
osobistych, niezależnie od statusu ich rodziców.
Podobne ochronki próbne prowadzone są na sferach finalistów w zarządzie konstelacji i
wszechświata, dla pozbawionych Dostrajacza dzieci pierwszej i drugiej zmodyfikowanej klasy
wznoszÄ…cych siÄ™ istot.
4. Zmiertelnicy drugich, zmodyfikowanych klas wznoszenia siÄ™. SÄ… to zaawansowane istoty
ludzkie z pośrednich światów ewolucyjnych. Z reguły nie są odporne na naturalną śmierć, ale
są zwolnione z przechodzenia przez siedem światów mieszkań.
Ich mniej doskonała grupa budzi się ponownie w stolicach swych systemów lokalnych,
pomijając tylko światy-mieszkania. Grupa pośrednia idzie do światów szkoleniowych
konstelacji i pomija cały porządek morontialny systemu lokalnego. Jeszcze pózniej, w
planetarnych epokach dążeń duchowych, wielu przetrwałych śmiertelników budzi się w
zarządzie konstelacji i stamtąd zaczynają się wznosić do Raju.
Zanim jednak jakakolwiek z tych grup może pójść naprzód, musi najpierw iść wstecz, jako
instruktorzy do tych światów, których nie przeszli i jako nauczyciele zdobywać wiele
doświadczeń w tych domenach, które minęli jako uczniowie. Potem wszyscy idą do Raju
trasami wyznaczonymi dla rozwoju śmiertelników.
5. Zmiertelnicy pierwszej, zmodyfikowanej klasy wznoszenia się. Zmiertelnicy ci należą do
tego ewolucyjnego typu życia, które zespala się z Dostrajaczem, jednak reprezentują oni
najczęściej końcowe stadia rozwoju ludzkiego na ewoluującym świecie. Te gloryfikowane istoty
zwolnione są z przechodzenia przez bramy śmierci; przejmuje ich Syn; są transponowani
spośród żywych i pojawiają się wprost przed Synem Władcą, w zarządzie wszechświata
lokalnego.
Są to ci śmiertelnicy, którzy zespalają się ze swymi Dostrajaczami podczas ziemskiego życia i
takie zespolone z Dostrajaczem osobowości przemierzają bez przeszkód przestrzeń, zanim
zostanÄ… ubrane w formy morontialne. Te zespolone dusze udajÄ… siÄ™ do hal zmartwychwstania
wyższych sfer morontialnych, dzięki bezpośredniemu przelotowi Dostrajacza, gdzie otrzymują
wstępną inwestyturę morontialną, tak samo jak wszyscy inni śmiertelnicy przybywający ze
światów ewolucyjnych.
Pierwsza, zmodyfikowana klasa wznoszenia się śmiertelników, może się odnosić do
jednostek z jakiejkolwiek grupy planetarnej, od najniższych do najwyższych stadiów tych
światów, gdzie zespalają się z Dostrajaczem, jednak znacznie częściej funkcjonuje ona na
starszych sferach, po tym, jak skorzystały one z pobytu licznych Boskich Synów.
Wraz z zaprowadzeniem planetarnej epoki światłości i życia, wielu ludzi idzie do światów
morontialnych wszechświata według pierwszej, zmodyfikowanej klasy transponowania. Pózniej,
w zaawansowanych stadiach stabilnej egzystencji, kiedy większość śmiertelników
opuszczających domenę zalicza się do tej klasy, uważa się, że planeta również należy do tej
grupy. Na sferach długo ustanowionych w światłości i życiu naturalna śmierć staje się coraz
rzadsza.
[Przedstawione przez Melchizedeka z Jerusemskiej Szkoły Administracji Planetarnej].
powrót do spisu treści
[ Pobierz całość w formacie PDF ]