[ Pobierz całość w formacie PDF ]
kryjówki. Najwidoczniej jednak nie pasuje do schematu myślowego, aby przyznać w owym czasie takie
same zdolności gatunkowi Homo sapiens!
Na pustyni Gobi profesor Kozłow znalazł niedaleko owych dziwnych zeszkleń piaskowych, które mogły
powstać tylko w wyniku działania wielkich temperatur grób położony głęboko pod ruinami Chara-Chota,
datowany na około 12 000 lat prz. Chr. W jednym sarkofagu leżą ciała dwóch bogatych ludzi, a na
sarkofagu odkryto znak podzielonego pionowo koła.
W górach Subi na zachodnim wybrzeżu Borneo znaleziono sieć pieczar, których wnętrza rozbudowano
jakby na kształt katedry. Pozostawione tam przedmioty wskazują, że prace budowlane prowadzono 38 000
lat prz. Chr. Wśród tych niebywałych znalezisk są tkaniny tak delikatne i szlachetne, że przy najlepszej woli
nie można sobie wyobrazić, jak mogliby je wykonać ludzie dzicy! Pytania, pytania i jeszcze raz pytania...
Omawiane sprawy to nie są jedynie hipotezy, lecz całkiem namacalne i nader liczne fakty: jaskinie, groby,
sarkofagi, mumie, stare mapy, szalone budowle będące niesłychanym osiągnięciem techniki i architektury,
przekazy różnej proweniencji, które nie pasują do żadnego schematu.
Do współczesnej archeologii wkradają się pierwsze wątpliwości ale konieczne jest dokonanie wyłomu w
gąszczu skrywającym przeszłość. Trzeba na nowo wyznaczyć kamienie milowe i w miarę możliwości na
nowo ustalić cały szereg danych.
Jedno trzeba jasno powiedzieć: nie kwestionujemy historii ostatnich dwóch tysięcy lat! Mówimy tylko i
wyłącznie o zamierzchłej starożytności, o czasach pogrążonych w ciemnościach, które staramy się oświetlić
stawiajÄ…c nowe pytania.
Nie umiemy podać żadnych liczb ani dat dotyczących tego, kiedy wizyty obcych istot rozumnych z
Kosmosu zaczęły wywierać wpływ na naszych odległych przodków. Jednak ośmielamy się zakwestionować
dotychczasowe datowanie zamierzchłej przeszłości. Sądzimy, że mamy zupełnie dobre podstawy, aby
wydarzenie, o które tutaj chodzi, umieścić w okresie młodszego paleolitu, czyli między 40 000 a 10 000 lat
prz. Chr. Dotychczasowe metody datowania, łącznie ze sławną, tak popularną metodą 14C,pozostawiają
znaczne luki, skoro tylko przekraczamy wiek 5600 lat. Im starsza jest badana substancja, tym bardziej
zawodna staje się metoda izotopowa. Również poważni badacze powiedzieli nam, że metodę 14C uznają za
mało przydatną, gdyż wiek substancji organicznej liczącej od 30 000 do 50 000 lat można według niej
określać arbitralnie, według uznania.
Nie należy przyjmować tych krytycznych głosów bez zastrzeżeń ale bez wątpienia przydałaby się druga
metoda datowania, równoległa do 14C i bazująca na najnowocześniejszej aparaturze.
Rozdział VIII
Czy bogowie pozostawili olbrzymy z Wyspy Wielkanocnej? Kim był biały bóg? Nie znano
krosna, ale uprawiano bawełnę Ostatnie poznanie człowieka
Pierwsi europejscy żeglarze, którzy na początku XVIII wieku wylądowali na Wyspie Wielkanocnej, nie
wierzyli własnym oczom. Na tym małym skrawku ziemi, oddalonym 3600 kilometrów od wybrzeży Chile,
ujrzeli setki nieprawdopodobnie dużych posągów, rozrzuconych wzdłuż i wszerz wyspy. Całe góry były
zdeformowane, twarda jak stal skała wulkaniczna pocięta niczym masło, a ważące dziesiątki tysięcy ton
bryły skalne leżały w miejscach, które nie mogły być miejscem obróbki. Setki olbrzymich postaci,
sięgających po części od 10 do 20 metrów wysokości i ważących do 50 ton, jeszcze dzisiaj wpatruje się
wyzywająco w każdego przybysza, przypominając roboty, które zdają się tylko czekać na ponowne
uruchomienie. Pierwotnie kolosy nosiły także kapelusze, ale i nakrycia głowy nie przyczyniły się do
wyjaśnienia zagadkowego pochodzenia posągów. Kamienne kapelusze ważące ponad 10 ton zostały
znalezione w innym miejscu niż skalne korpusy, a nakrycie głowy trzeba było przecież jeszcze podnieść na
znaczną wysokość.
Obok niektórych kolosów znaleziono swego czasu drewniane tabliczki, zapisane osobliwymi hieroglifami.
Obecnie we wszystkich muzeach świata nie spotka się już nawet dziesięciu owych tabliczek, a na tych,
które jeszcze są, nie zdołano dotąd odczytać ani jednego napisu.
Badania dziwnych olbrzymów podjęte przez Thora Heyerdahla wykazały, że należą one do trzech wyraznie
różniących się kultur, z których najstarsza wydaje się najdoskonalsza. Znalezione przez siebie resztki węgla
drzewnego Heyerdahl datuje na około 400 r. po Chrystusie, ale nie wiadomo, czy te ślady ognia oraz
[ Pobierz całość w formacie PDF ]